پاییز امسال تولد دو سالگی هم نیازه. به خاطر کرونا، نتونستیم مثل سال قبل تولد هم نیاز رو توی لابی مجتمع خدمات فناوری شریف بگیریم اما احتمالا به زودی یک دورهمی مجازی برای این تولد می‌گیریم.
اگر نمیدونید هم نیاز چیه اینجا در موردش می‌نویسم:
هم نیاز یک دورهمی هست که به کمک مدرسه اشتغال شریف و از دو سال پیش کارش رو شروع کرد. توی این فرآیند دوستان زیادی به من و آریو بهراد کمک کردن و دوستان زیادی پیدا کردیم. به کمک همین دوستان و توی جلسات مختلف هم نیاز، ما خیلی تغییر و رشد کردیم.
اگر بخوام داستان این دو سال رو به صورت خلاصه بگم، توی شروع کار یک تعداد مشکل از جنس “چقدر خوب می‌شد اگر … ” رو وسط می‌گذاشتیم و با روش طوفان فکری در موردش ایده پردازی می‌کردیم. مثلا “چقدر خوب می‌شد اگر دندونها خراب نمی‌شدن” یا “چقدر خوب می‌شد اگر باتری موبایل تموم نمی‌شد!”. به مرور فهمیدیم ایده‌های اینچنینی (حتی وقتی ایده‌های خوبی پیدا می‌کردیم)، رها میشن و کسی سراغشون نمی‌ره. دلیلش هم این بود که هر آدمی گرفتاری‌های خودش رو داره و به کار خودش مشغوله.
وقتی یکم دقیق شدیم، دیدیم که میشه ایده‌پردازیمون رو به سمت مشکلات و چالش‌های آدمها توی زندگی و کار شخصی افراد ببریم. اینطوری اگه ایده خوبی در مورد اون مشکل به ذهنمون برسه یکی هست که بعد جلسه، ایده رو ورداره و بره اجراش کنه. ما هم خوشحال تریم که ایده‌ها مثل قبل رها نشده. از طرفی آدمها چالش‌های مشابهی توی کارهای مختلف دارن و وقتی مثلا یه نفر توی حوزه استخدام توی استارتاپش یه مشکل داره، یه نفر دیگه توی یه شرکت دیگه این مشکل رو دیده و راه حل خوبی برای این چالش داره.
توی همین فرآیند دیدیم که هم‌‌نیاز برای ما کارکرد مهم دیگه‌ای هم پیدا کرده و اون شبکه‌سازی هست. دوستای زیادی پیدا کردیم و خیلی از این دوستی‌ها هنوز پابرجاست. برای بعضی از افراد توی هم نیاز به واسطه همین شبکه سازی، فرصت‌های شغلی و رشد فردی ایجاد شد. از طرفی ما توی حسابداری ذهنیمون، دورهمی هم نیاز رو از جنس جمع شدن دور تعدادی دوست با مدل ذهنی نزدیک به هم میدیدیم و حاضر بودیم از نقاط مختلف شهر هر هفته دور هم جمع بشیم.
یکم که جلوتر رفتیم، دیدیم که وقتی آدمها با هم صمیمی تر میشن، کمیت ایده‌ها – که هدف اولیه جلسه ایده‌پردازیه- بیشتر میشه. دلیل این اتفاق هم احتمالا اینه که آدمها از قضاوت شدن نمی‌ترسن و هر ایده‌ای رو – حتی اگه فکر کنن مسخرست و خیلی فانتزیه – می‌گن. از طرفی هرچقدر افراد هم نیاز با هم بیشتر دوست می‌شدن، بیشتر از مزیت‌های شبکه‌سازی بهره می‌بردن و بیشتر هم با مدل ذهنی هم آشنا می‌شدن. اینجا بود که با ایده اولیه یکی از دوستای خوب هم نیاز (علی چوپان که من خیلی ازش یاد گرفتم ) تصمیم گرفتیم اولین جلسه از چهار جلسه هر ماه رو دورهم جمع بشیم و بازی کنیم. این بازی‌ها از طرفی محل خوبی برای ورود آدمها به هم نیاز بود و صمیمیت خوبی بین ما شکل می‌گرفت.
در کنار دو کاربرد اصلی هم نیاز که پیشتر گفتم ( هم افزایی و شبکه سازی)، به سومین کاربرد هم نیاز هم رسیدیم. به نظرم هم نیاز اگه تا الآن زنده مونده به جز دو دلیل بالا، یک دلیل دیگه هم داشته: هم نیاز محلی برای خرج یادگیری‌های ماست.
هم نیاز محلی هست که ما یادگیری‌هامون رو خرج می‌کنیم و به همین واسطه بیشتر یاد می‌گیریم. یادگیری جزو معدود چیزهاییه که هرچی بیشتر ازش خرج میشه، بیشتر به دست میاد. ما قبل از هم نیاز، حس کمبود فضایی برای خرج یادگیری‌هامون رو داشتیم و هم نیاز داره به این نیاز ما هم جواب میده.
هم نیاز تا الان دو فصل به صورت حضوری برگزار کرده. مجموعا حدود ۳۰ جلسه حضوری توی این دو سال برگزار شده.
از هفته پیش تصمیم گرفتیم فصل سوم هم نیاز رو به صورت مجازی و به شکل آزمایشی راه بندازیم. هم نیاز توی این دو سال همیشه در حال یادگیری و تغییر بوده. این بار هم قطعا با شکل متفاوت برگزاری هم نیاز، مجبوریم بیشتر یاد بگیریم و تغییر کنیم.
تنها راه عضو شدن در هم نیاز، کانال تلگرام هم نیاز هست که لینکش رو اینجا قرار می‌دم: لینک کانال تلگرام هم نیاز
ما سعی می‌کنیم توی کانال و گروه هم نیاز در تلگرام، اصول اتیکت در فضای مجازی رو رعایت کنیم. پهنای باند و زمان کاربرها توی کانال تلگرام هم نیاز برای ما مهمه. شرکت توی هم نیاز مجازی برای همه آزاده و خیلی خوشحال می‌شیم اگه شرکت کنین 🙂 جلسه‌های هم نیاز مجازی قراره هر دو هفته یکبار شنبه‌‌ها برگزار بشه. تاریخ و لینک جلسه داخل کانال تلگرام قرار داده میشه. همه هم می‌تونن چالش و مشکلات حوزه کاری و زندگی شخصیشون رو به هم نیاز بیارن و یک جلسه در مورد چالش اونها صحبت بشه.
تصویر تولد یک سالگی هم نیاز هم اینجا قرار می‌دم که یلدای سال پیش گرفتیم 🙂 توی هفته‌های بعد بیشتر در مورد هم نیاز و یادگیری‌هایی که برای من داشته خواهم نوشت.
پی نوشت: لوگو طراحی شده هم نیاز هم هدیه مجموعه مدرسه اشتغال شریف، برای تولد یک سالگی هم نیاز بود (که توی عکس این پست می‌تونید ببینیدش).